Facebook: κάθε καρυδιάς καρύδι (best of karydia)

Δεν είναι τυχαίο. Δεν είναι μεμονωμένο φαινόμενο. Μετά από εμπεριστατωμένη μελέτη συνειδητοποιείς ότι η facebook κοινωνία απαρτίζεται από ομάδες με κοινά χαρακτηριστικά και κάθε προφίλ διαθέτει στις επαφές ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω καρύδια. Ας βγουν τα καρύδια!!! (εδώ είναι προφανές ότι βαριέμαι να γράψω πρόλογο...)

1. Το εμετικό ζευγάρι

Η μια περίπτωση είναι το εμετικό ζευγάρι να έχει κοινό προφίλ, όπως Maria Takis Papatza Aleuropoulos. Εδώ το ζευγάρι μπορεί να αυτοσχεδιάσει με κάθε πιθανή τοποθέτηση ονομάτων όπως Maria Papatza Takis Aleuropoulos ή το ακόμα πιο ουάου Maria Papatza Aleuropoulos Takis με τα επίθετα στην μέση γιατί έσονται οι δυο εις σάρκαν μία. Οτιδήποτε δηλαδή ακολουθεί το μοτίβο Ζαν Κλοντ Βαν Νταμ, απαραιτήτως με κοινή φωτογραφία που τον χειμώνα είναι στα χιόνια (Bansko) και το καλοκαίρι στην άμμο (Πάρος).

Υπάρχουν βεβαίως και τα ζευγάρια με χωριστά προφίλ. Και πού είναι το κακό; Πουθενά! Κάνει ο ένας κάνα like στον άλλο, ανεβάζει ο ένας βιντεάκια στον άλλο και γενικά μπορείς να αντιληφθείς ότι κάτι τρέχει μεταξύ τους, κρατώντας όμως και μια πισινή ότι αυτοί οι δύο μπορεί να είναι και απλοί φίλοι. Όχι όμως το εμετικό ζευγάρι!! Ο έρωτάς τους είναι τόσο προφανής που δεν χρειάζεται να ψάξεις πίσω από τα σχόλια και τα κρυφά νοήματα. Μπορείς να ακολουθήσεις αυτή τη σχέση από το πρώτο ραντεβού, το πρώτο φιλί, τον ενθουσιασμό, να δεις την αγάπη τους να στεριώνει μέρα με τη μέρα, status με status. Να βιώσεις τον πρώτο καβγά την ώρα που συμβαίνει και μετά το comment της συμφιλίωσης. Μπορείς να νιώσεις το ερωτικό ρίγος στην φωτογραφία προφίλ με κοντινό στο γλωσσόφιλο και να μετρήσεις αντίστροφα μαζί τους τις ώρες που περνάνε χώρια.

Dyo meres makria apo ton thysauro mou, pou allakse gia panta tin zwi mou! tha perasoun agapoula mou tipota den tha xalasei auto pou exoume....

Agapoula mou twra einai mia mera kai 19 wres......eides?

Se mia mera kai 4 wres tha se exw pali stin aggalia mou!

I mia mera perase...Makria sou....:-(

Min klais, se agapw. Mou xarises ton wraiotero mina tis zwis mou....

Ο παραπάνω διάλογος είναι πέρα για πέρα αληθινός. Πολλές εκδηλώσεις λατρείας μετά, και ενώ το εμετικό ζευγάρι κάνει πως αγνοεί την ύπαρξη της φτηνής καρτοκινητής για να λένε τα δικά τους, ακολουθεί αναπόφευκτα το εξής:

Osoi zileuoun tin agapi mas as min asxolountai mazi mas. Ksidiiiiiii!!!!

2. Ο συνωμοσιολόγος

Ο συνωμοσιολόγος ανεβάζει βιντεάκια και άρθρα για πάσης φύσεως συνωμοσίες, από τα εμβόλια που ευθύνονται για το aids, την λέσχη Βάντερμπαρούφεν, έως τους ψεκασμούς και τους αστικούς μύθους. Όταν κάτι από αυτά που ανεβάζει αγγίξει έστω και ένα τοις εκατό την πραγματικότητα, ακολουθεί το status φωνή βοώντος εν τη ερήμω: SAS TA LEGA EGWWWW!! KSIPNISTE REEEE!!!

3. Ο παιχνιδάκιας

Εντάξει, όλοι έχουμε κολλήσει κατά καιρούς με παιχνιδάκια του facebook. Αλλά ο παιχνιδάκιας δεν κολλάει κατά καιρούς. Είναι μονίμως κολλημένος. Και όταν βαριέται το ένα παιχνίδι ή έχει σπάσει κάθε ανθρώπινο ρεκόρ σε βαθμό που να του στείλει ο ίδιος ο Zucherberg μέιλ "stop wasting your time", πιάνει άλλο παιχνίδι. Γνωρίζει πάντα ποιο είναι το νέο hot application και ασχολείται με αυτό. Δεν είναι απαραίτητο ότι ο παιχνιδάκιας έχει άπειρο χρόνο. Μπορεί να θυσιάσει και τον πολύτιμο ύπνο του για να ποτίσει το ηλεκτρονικό μποστάνι. Συχνά κάνει και δεύτερο προφίλ για να στέλνει δωράκια και πόντους στον εαυτό του. Αν δεν έχει δεύτερο προφίλ ζητά απεγνωσμένα τους κωδικούς σου για να αναλάβει αυτός να στέλνει το σανό για τις αγελάδες. Ξέρεις ότι η κατάσταση του παιχνιδάκια έχει γίνει άκρως επικίνδυνη όταν καταλήγει να τσακωθεί μαζί σου γιατί δεν του έστειλες "χιονόμπαλες" τα χριστούγεννα.

4. Ο ψαγμένος

Ο ψαγμένος ανεβάζει μόνο τραγούδια που δεν τα ξέρει ούτε η μάνα τους. Είναι θιασώτης της underground ηλεκτρονικής σκηνής του Ζάγκρεμπ και του indie κινήματος της Ισλανδίας. Συνήθως τσιμπάει αυτά τα τραγούδια από ξένους φίλους του. Γίνεται μέλος μόνο σε γκρουπ που έχουν κάτι να πουν, τα οποία επίσης δεν ξέρει ούτε η μάνα τους. Μπορείς να δοκιμάσεις να ποστάρεις κάτι "κοινό" στο προφίλ του. Συνήθως θα γελάσει: "xaxaxxaax! ti einai auto??? oh dear...". Κάνει πως έχει ξεχάσει τις εποχές που χτυπιότανε με ο αετός πεθαίνει στον αέρα. Μπορεί να μην το σβήσει. Αλλά θα θυμώσει. Πολύ....

5. Ο ρετροσπεκτίβας

Ο ρετροσπεκτίβας έχει στο μυαλό του μια καλλιτεχνική βάση δεδομένων. Είναι ο άνθρωπος που ακούει συχνότερα την φράση "που το θυμήθηκες αυτό ρε;;". Το προφίλ του είναι ένα ταξίδι στον χρόνο, με φωτογραφίες από όλο το καστ του ρόδα τσάντα και κοπάνα, σπάνιο ντοκουμέντο του Τσάκωνα με μαλλιά, την πρώτη εμφάνιση του Γονίδη με χαίτη λασπωτήρα, επικές διαφημίσεις και κινούμενα σχέδια. Οι εννιά στους δέκα ρετροσπεκτίβες έχουν φωτογραφία προφίλ τον Καμπαμαρού και ο ένας που μένει τον Σογκόκου ή τον Λάιονο.

6. Ο ανασφαλής

Ο πιο εύκολος τρόπος να εντοπίσεις τον/την ανασφαλή είναι η υπέρμετρη προσπάθεια να φανεί σέξυ. Οι άντρες αναγνωρίζονται από το κλασσικό φανελάκι ασορτί με γυαλιά ηλίου για να μην φανεί ότι θα τους ξεκολλήσουν τα μάτια από το πολύ σφίξιμο. Οι γυναίκες από "περίεργες" ημίγυμνες πόζες που έχουν κάτι να πουν-στο πουλί, πειραγμένο φωτισμό για να κρύβει τις ατέλειες και τα περίφημα χείλη του ροφού. Ο ανασφαλής θα κάνει τα πάντα για να αποκτήσει ένα σχόλιο eisai kavla mwroooo, ξεκινώντας από τις φωτογραφίες και περνώντας σε status όλο υπαινιγμούς. Είναι αυτός που θα ανεβάζει καθημερινά application μετρητή πόσο σέξυ νιώθεις σήμερα, πόσο σέξυ είναι το όνομά σου, πόσο καλά φιλάς, ποια είναι η αγαπημένη σου στάση κλπ. Το πιο εκνευριστικό που μπορείς να του κάνεις είναι να γίνεις αφοπλιστικά ειλικρινής με σχόλια τύπου wraia vyzia. Α να χαθείς ανώμαλε, δεν πρόσεξες τα μάτια μου;

7. Ο κομαντάντε

Ο εμφανώς πολιτικοποιημένος κομαντάντε φροντίζει κάθε μέρα να ενημερώνει για τις απόψεις του κόμματος από το άσυλο μέχρι το νέο dvd της Τζούλιας. Και κυρίως με ποιο παρακλάδι του πολιτικού χώρου είναι τσακωμένος αυτό τον μήνα. Κάτω από τα ποστ του τα σχόλια δεν πέφτουν κάτω από 10, και είναι όλα από τα συντρόφια. Άμα εκφράσεις διαφορετική άποψη θα πέσουν όλοι συντονισμένα να σε φάνε, οπότε όλοι οι άλλοι τον αγνοούν. Αναπολεί συχνά με νοσταλγία τον Δεκέμβρη του 2008 όπως άλλοι αναπολούν την πενταήμερή τους. Κρατά καθημερινά το κέφι μας στα ύψη με τραγούδια του Θεοδωράκη, και στην διονυσιακή, απίστευτη, αναπάντεχη χαρά του, το φτάνει βαριά μέχρι Άσιμο.

8. Ο Ντιτζέι

Και μια ωραία μέρα βλέπεις στο προφίλ σου ένα DJstathisG likes this. Μα ποιος είναι ο DJstathisG;; Είχα εγώ τέτοια επαφή; Είναι ένας παλιός γνωστός Στάθης που μια μέρα αποφάσισε να γίνει ντιτζέι. Βομβαρδίζει τους πάντες με τα "τρελά mix" του, τα οποία είναι δυο πρόσφατες επιτυχίες που όταν τελειώνει η μια αρχίζει η άλλη. Τόσο απλά! Ενημερώνει μονίμως για τις επερχόμενες εμφανίσεις του σε διάφορα club, οι οποίες μυστηριωδώς ακυρώνονται πάντα τελευταία στιγμή λόγω ίωσης.

9. Ο χωρισμένος

Το προφίλ του χωρισμένου γίνεται εύκολα αντιληπτό από την απότομη συγκέντρωση των πιο πικρόχολων τραγουδιών που έχει βγάλει η παγκόσμια δισκογραφία. Η διαφορά του χωρισμένου από τον μονίμως κλαψομούνη είναι ότι στου χωρισμένου θα πλακώσουν άμεσα όλοι οι φίλοι του για like συμπαράστασης. Ο σκληροπυρηνικός χωρισμένος θα συνοδεύσει τα τραγούδια και με επεξηγηματικές λεζάντες για τη δόλια του καρδιά, θα γίνει μέλος σε όλα τα συναφή γκρουπ με βαρύγδουπα αποφθέγματα και την επόμενη βδομάδα θα ανεβάσει το "σφύριξα κι έληξες" και μια φωτογραφία από μπουζούκια σε κατάσταση μέθης.

10. Το τσόλι

Ενώ όλα τα προηγούμενα καρύδια είναι λίγο πολύ unisex, το τσόλι είναι θηλυκού γένους. Με μια πρώτη ματιά πρόκειται για έναν απολύτως φυσιολογικό χρήστη του facebook. Το προσεκτικό όμως μάτι θα αντιληφθεί την άσκοπη και επί ματαίω χρήση όλων των λέξεων που σχετίζονται με το "Θεός". Το τσόλι συναναστρέφεται τα άλλα τσόλια και έχουν την ιερή υποχρέωση να σχολιάζουν η μια τις φωτογραφίες της άλλης πάντα με το σχόλιο "eisai thea agapi mouuuuuu!!!" ή το πιο περιεκτικό "theaaaaaaaa!!". Για έναν περίεργο λόγο που δυσκολεύομαι να καταλάβω το τσόλι έχει πάντα στις φωτογραφίες του εικόνες από παρασάνταλα παπούτσια τύπου lady gaga, ή εικόνες από άσχετα ξεκάρφωτα χείλια. Τα οποία συνοδεύονται βεβαίως βεβαίως από το σχόλιο "theikoooooo". Έχει μεγάλη αγάπη στον Χατζηγιάννη ο οποίος είναι -μαντέψτε- "theosssssss". Είναι μέλος σε όλα τα γκρουπ που αναφέρουν την λέξη γυναίκες. Πόσες γυναίκες μπορούμε να μαζευτούμε για να νικήσουμε τους άντρες (lame...), οι ωραιότερες γυναίκες είναι οι μελαχρινές/ξανθές, είμαι γυναίκα και γουστάρω κλπ...

11. Ο νυκτόβιος

Κλασσικό. Κάθε του έξοδος μοιάζει με ανταπόκριση. Πριν: @balux!!!! Κατά την διάρκεια: balux ta spameeee!!!! Πριν το τέλος: balux ws to prwiiiii!!! Την επόμενη: hangover.....:-( Προσωπικά όταν περνάω τόσο ωραία δεν ασχολούμαι με το κινητό ούτε αν περιμένω sms από τον πάπα τον ίδιο, πόσο μάλλον να κάτσω να δώσω αναφορά..

12. Ο Σέρλοκ Χολμς

Πολύ πρόσφατο καρύδι του facebook. Είναι όλοι αυτοί που ασχολούνται παθολογικά με τις καινούργιες μούφες εφαρμογές "δες ποιος κοιτάει το προφίλ σου, δες ποιος κοιτάει το προφίλ σου 100% δοκιμασμένο, δες ποιος κοιτάει το προφίλ σου μέρα νύχτα γιορτές και αργίες, δες ποιος κοιτάει το προφίλ σου και αν αγγίζεται όταν το κάνει αυτό" και πάει λέγοντας. Τι περιμένουν δηλαδή να ανακαλύψουν που δεν το ξέρουν ήδη; Αφού είναι στάνταρ. Το προφίλ σου κοιτάνε οι φίλοι σου όταν βαριούνται, ο γκόμενός σου αν έχεις σχέση, αυτός που βγαίνεις αυτό τον καιρό αν δεν έχεις σχέση, κάνας πρώην, το ψυχάκι που πριν κάτι μήνες είχατε βγει ραντεβού και ακόμα ελπίζει και παλιοί κουτσομπόληδες συμμαθητές για να δουν πως έχεις γίνει και τι κάνεις στη ζωή σου. Και εσχάτως εγώ, για να κάνω την έρευνά μου!!

Γιορτές mou

Μικρή παραδοχή: όντως χάθηκα (χάθηκα τόσο πολύ που δεν με υπακούει ούτε το ίδιο μου το πληκτρολόγιο, σε μια γραμμή έχω γράψει εφτά λέξεις λάθος). Ελπίζω με ένα παραδοσιακό, σχεδόν υποχρεωτικό ποστ περιγραφής φετινών γιορτών να εξιλεωθώ κάπως. Λίγο αργά βέβαια, αλλά τουλάχιστον δεν έχουμε μπει στην σαρακοστή, αντικειμενικά θα μπορούσα και χειρότερα..

Μάικ ο γιατρουδάκης, θα σε ψηλαφίσω

Κάθε χριστουγεννιάτικη επίσκεψη στα πάτρια εδάφη συνοδεύεται από το καθιερωμένο ιατρικό τσεκ-άπ τα πάντα όλα. Είναι ο μόνος τρόπος να πας στους γιατρούς, μετά στο διαγνωστικό κέντρο, μετά πάλι στους γιατρούς, μετά πάλι στο διαγνωστικό κέντρο και τέλος στο ταμείο ασφάλισης και όλα αυτά σε ένα πρωί και με τα πόδια. Συνήθως περιλαμβάνει οδοντίατρο και αίματος και στο ανακοινώνουν το αμέσως προηγούμενο βράδυ την ώρα που τρως εορταστικά κοψίδια με έμφαση στα λιπάκια. "'Αύριο πρωί θα πας για εξέταση αίματος. Α, δεν στο χα πει; Ε στο λέω τώρα".

Φέτος είχαμε πιο σκληροπυρηνικές καταστάσεις. Το πρώτο βράδυ μαζεύω θάρρος και ανακοινώνω στην μάνα μου ότι πιάνω ένα μικρό εξόγκωμα στο στήθος και θέλω το πρωί να πάμε στον γιατρό. Ακολούθησε δράμα επικών διαστάσεων επιπέδου Τρωάδες με κλάμα, φασαρία, και νυχτιάτικα τηλέφωνα σε γιατρούς, ότι πρέπει δηλαδή για την ψυχολογία ενός ανθρώπου που έχει μια σχετική αγωνία αλλά δεν θέλει να το παρατραβήξει σε πανικό. Και πώς να κοιμηθεί τώρα η έρμη η μάνα και τι μας έλαχε και να τώρα τι γίνεται για να πηγαίνεις στις καφετέριες (η νούμερο ένα αιτία για πάσης φύσεως ιατρικά προβλήματα από τον πονόδοντο μέχρι τους μύκητες των ποδιών είναι "αυτές οι καφετέριες").

Και κάπου εκεί αρχίζει το καθημερινό ζούληγμα.. Στην αρχή έχει πλάκα, ειδικά αν δεν έχεις πρόβλημα με την γύμνια και το άγγιγμα. Πολλές μέρες ψηλάφησης μετά, νιώθεις ότι το στήθος σου είναι ένα ζωντανό αντιστρές μπαλάκι, σου έχει μηδενιστεί και η παραμικρή φαντασίωση για τους γιατρούς, κυκλοφορείς μαζεμένος και δεν θες να σε ακουμπά κανείς.

Ποτοαπαγόρευση

Τελικά είχαμε να κάνουμε με μια μικρή φλεγμονή. Τα χειρότερα τα αποφύγαμε, αλλά όσο να ναι δεν μπορείς να κάτσεις και με τα χέρια σταυρωμένα. Η φλεγμονή έπρεπε να καταπολεμηθεί. Πώς; Με ένα κάρο φάρμακα για δώδεκα μέρες..Από αυτά τα καταραμένα που δεν κάνει να πιεις παράλληλα. Τι γιατροί, και φλεγμονές και αηδίες...Αυτό ήταν το μεγάλο δράμα. Η επιστροφή στην πατρίδα για γιορτές αποτελεί ένα είδος ποτοτουρισμού. Αν σκεφτείς ότι γλιτώνεις τα ταξί πήγαινε-έλα, το ποτό κάνει 4 ευρώ και συνυπολογίσεις ότι σαν μονιμάς σε διάφορα μαγαζιά έχεις και τα εξτραδάκια από κεράσματα, είσαι στην ευτυχή θέση να μπορείς να γίνεις λιάρδα με 10 ευρώ στην τσέπη. Και μετά να θυμάσαι για πάντα το βράδυ που η Ε. έκανε την κλώσσα, η Ρ. έτρωγε σαβούρες στο ίσιωμα και εσύ μούντζωνες περαστικούς.

Μετά από αυτές τις ντελιριακές καταστάσεις πρέπει ξαφνικά να γίνεις ο ξενέρωτος με τον χυμό που πάει τους άλλους στα σπίτια τους και δεν βρίσκει τίποτε το αστείο στα όσα λέγονται από τις 2 και μετά. Την πρώτη μέρα παλεύεται. Την δεύτερη συνειδητοποιείς πόσο λίγες είναι οι επιλογές σου και πόσο πολύ απέχει το "θα πιω μόνο ένα ποτηράκι κρασί" από το "δεν κάνει να πιω καθόλου". Η κόκα κόλα για μένα τουλάχιστον είναι μια αηδία. Ο χυμός κατεβαίνει σε ένα τέταρτο. Και τα ανθρακούχα νερά σουρωτές, περιέ κλπ αν τα πίνεις κάθε μέρα σε συνδυασμό με φάρμακα είναι ο πιο γρήγορος και σίγουρος τρόπος να πάθεις έλκος στομάχου. Κάτι που δεν συγκρίνεται βέβαια με την ψυχική οδύνη του να έρχονται γύρα τα σφηνάκια και το δικό σου να είναι αμίτα νέκταρ πορτοκάλι..

Οξύμωρα κάλαντα

Αγαπητά δεκαεξάχρονα της γειτονιάς ξέρω πόσο πολύ θέλετε να πάρετε play station και να φτιάξετε τα μηχανάκια σας, αλλά ίσως ήρθε καιρός να αποσυρθείτε. Το ότι πήρατε τριγωνάκια και ξυριστήκατε κόντρα δεν σας κάνει να φαίνεστε λιγότερο γομάρια. Τα κάλαντά σας ακούγονται σαν free style ραπάρισμα του Εισβολέα και ξέρω ότι το πρωί κατά 99,9% βαρέσατε μαλακία. Μην μας πουλάτε τώρα αθώο χριστουγεννιάτικο πνεύμα.

Αγαπητέ μετανάστη από το Αφγανιστάν εσύ τώρα που ούτε ελληνικά μιλάς, ούτε καν χριστιανός είσαι με αφήνεις απλά άφωνη με τα κάλαντά σου, είσαι η προσωποποίηση του σουρεαλισμού.

Λολίτος

Δυο χρόνια τώρα πλανάται το βασανιστικό δίλημμα : to pipini, or not to pipini;; Απεταξάμην τον εικοσάχρονο σατανά που φέτος έβαλε όλες τις βασανιστικές του μεθόδους να δουλεύουν στο full. Για πόσο ακόμα δεν ξέρω...

Γλυκιά τηλε-μιζέρια

Από τη μια είναι τα εορταστικά προγράμματα. Δεν μπορώ να καταλάβω αυτή την εμμονή όλων των καναλιών, ειδικά των κρατικών, να ανασύρουν χριστουγεννιάτικα ότι διαθέτουν σε αφιέρωμα στο χασισορεμπέτικο με ολίγον από κουλτουριάρικη εσάνς. Ανεξήγητη παραμένει και η εμμονή των γονιών μου να θέλουν να βλέπουν κάθε χρόνο κάτι τύπους με καπέλο καβουράκι, μουστάκι κατσαρίδα και μπαγλαμά και τις αποδίπλα που βαράνε ένα ντέφι στα μπούτια τους. Τι το εορταστικό έχει να κόβεις την γαλοπούλα ακούγοντας όταν καπνίζει ο Λουλάς και εφτά νομά σ'ένα δομά μέχρι Σοφία Βέμπο; Ναι ρε γαμώτο, είναι και μεγάλη αυτή η μαλακία, πιάνει όλες τις εποχές από όταν ανακαλύφθηκε το γραμμόφωνο. Και κλείνει εμετικά, με όλους τους συμμετέχοντες να τραγουδάνε αγκαλιασμένοι με απερίγραπτη χαρά τον καραγκιόζη του Σαββόπουλου..Πάντα!!

Στην κορυφή της εορταστικής τηλεμιζέριας τοποθετώ τα ΨΕΥΤΙΚΑ γράμματα των παιδιών στον Αη Βασίλη που διαβάσανε και φέτος στις ειδήσεις. Πάλι ακούσαμε δεκάδες μπαρούφες όπως το γράμμα του μικρού οκτάχρονου Γιωργάκη για το ΔΝΤ και την κρίση με εμπεριστατωμένη ανάλυση οικονομολόγου και ορολογία δόκτορα πανεπιστημίου. Ναι, ο μικρός Γιωργάκης είναι ο νέος Τζον Κέυνς. Ο μικρός Γιαννάκης κάνει κι αυτός την δική του οικονομική ανάλυση αλλά από ότι φαίνεται πρόσκειται θεωρητικά στην μαρξιστική σχολή ζητώντας από τον άγιο την αύξηση του κατώτερου μισθού και των επιδομάτων, και όχι ας πούμε το σπίτι του actionman. Η μικρή Μαρία δεν ζητάει τίποτα από τον άγιο Βασίλη, αλλά προτιμά να γράψει ένα μικρό δοκίμιο, λίγες σκόρπιες δικές της σκέψεις: "Αγιε Βασίλη συχνά αναρωτιέμαι αν υπάρχεις. Δεν ξέρω αν είσαι αληθινός, αλλά πάντα μου δίνεις δύναμη στα δύσκολα. Αγαπημένε άγιε θέλω να ξέρεις ότι η σκέψη σου με ξεκουράζει...". Η σκέψη σου με ξεκουράζει;;; Θεέ μου, αυτό το παιδάκι από το λόλα να ένα μήλο έχει μεταπηδήσει στα υψηλά ποιητικά νοήματα. Τι στο καλό, Έντγκαρ Άλαν Πόε τους κάνουνε στην τρίτη δημοτικού;

Σοβαρά τώρα, τα παιδάκια δεν λειτουργούν έτσι. Το πιτσιρίκι δεν μασάει από ΔΝΤ, επιδόματα και φιλοσοφικές αναζητήσεις. Γιατί απλά είναι παιδάκι. Σε όσο δύσκολη οικονομική κατάσταση και να βρίσκεται η οικογένεια, θα ζητήσει πρώτα το παιχνίδι του. Και μετά, ίσως και να ζητήσει να είναι όλοι καλά ή να λυθεί κάτι στο σπίτι του. Και τότε πώς προκύψανε τα γράμματα των αποπάνω μικρών φωστήρων; Με την απλή μέθοδο που λέγετε "γονιός παρεμβατική ψωνάρα". Ζητάει η μικρή Μαρία από τον άγιο το μωρουλίνι-κατρουλίνι και δίνει το γράμμα στην μαμά της να το στείλει. Η μαμά φρίττει, γιατί στα ΕΛΤΑ δουλεύει η συννυφάδα της και το γράμμα σε καμία περίπτωση δεν αποδίδει σωστά την οξυδέρκεια του μικρού της βλασταριού. Οπότε παίρνει το γράμμα και το "χτενίζει" λίγο. Πολύ λίγο...

Είχα γράψει και εγώ μικρή ένα κάπως ανησυχητικό γράμμα, όπου ζητούσα ένα μεγάλο σπίτι poly pocket και να πεθάνει ο Κίτσος η καρδερίνα για να αναστηθεί ο παππούς. Κάτι σαν τα group του facebook "δώσε μας πίσω των Kurt Cobain και πάρε την Lady Gaga". Τελικά ήμουν από μικρή πολύ μπροστά. Και την καρδερίνα την ανεβάσανε κάπου πολύ ψηλά...

Freestyler

"Λοιπόν, όταν μπουν σε ρεμίξ freestyler, coco jumbo και εκείνη η μαλακία το un dos tres μπλα μπλα Maria ίσως θα ήταν καλύτερα να κάνουμε τις αδιάφορες". Αυτό ειπώθηκε ένα ρημάδι βράδυ όταν συνειδητοποιήσαμε για πρώτη φορά ότι οι εικοσάρες είναι πιο ψηλές, πιο καλοντυμένες και μας φάγανε όλα τα ντόπια φλερτ τόσων διακοπών. Ο σοφός μπάρμαν αποφάνθηκε: "Εεε...εσείς τώρα μόνο για σοβαρά!!". Αϊ στο διάολο σοφέ μπάρμαν!!!!

Ζηλεύω ζηλεύω εσένα που αγαπάω και λατρεύω

Ζηλεύω αυτούς που δεν φάγανε κάστανα απόψε. Για την ακρίβεια αυτούς που δεν φάγανε μια πιατάρα μισοβρασμένα κάστανα βραδιάτικα και αυτή την στιγμή κοιμούνται με το στομάχι τους στη θέση του.

Ζηλεύω αυτούς που δεν σκέφτονται μαλακίες πριν κοιμηθούν. Η σκέψη ξεκίνησε από το απλό και αθώο "ζηλεύω αυτούς που δεν φάγανε κάστανα σήμερα", το οποίο θεωρητικά δεν μπορεί να σου κάνει μεγάλη ζημιά και κοιμάσαι ήσυχος. Στη συνέχεια έγινε ολόκληρο concept με θέμα "τι ζήλεψα σήμερα και γιατί είναι η πιο κατάλληλη ώρα να το σκεφτώ". Μετά με ξαναέπιασε η κοιλιά μου και αφέθηκα τελείως.

Κάπου ανάμεσα στο κρεββάτι του κοιλο-πόνου και των επισκέψεων στο μπάνιο σκέφτηκα ότι ένα ελαφρύ ανάγνωσμα τουαλέτας ίσως βοηθούσε. Το μόνο πράγμα που δεν θα μου έδινε κι άλλη τροφή για σκέψη ήταν η λίστα των συνεργατών. Και έρχομαι φάτσα φόρα με το όνομα κοπέλας που πέρασα ατελείωτες νύχτες σκεπτόμενη αν την έπεφτε στην πρώην μου και τούμπαλιν, πώς το τρίβανε παρέα το πιπέρι, γιατί περνούσανε μαζί πιο πολλές ώρες από όσες περάσαμε εμείς σε ένα χρόνο, αν θα έπρεπε και εγώ να γράφω πιο σέξυ και τέλος πόσο πιάνουν δύο σκαλπ σε συλλέκτες για να έβγαζα και κάνα φράγκο από αυτή την ιστορία. Ζηλεύω τους ηλίθιους, εεεεεε....καλοπροαίρετους εννοώ, ανθρώπους.

Ζηλεύω αυτούς που πήρανε πτυχίο στην ώρα τους και όχι κάνα χρόνο μετά.

Ζηλεύω αυτούς που κάνανε μεταπτυχιακό αμέσως μετά το πτυχίο χωρίς να περάσουν άλλο ένα χρόνο κάνοντας λίγο τίποτα με μπόλικο καθόλου.

Ζηλεύω αυτούς που έχουν την ικανότητα/ιδιότητα του πανεπιστημιακού γλύφτη. Ζηλεύω τους γλύφτες γενικότερα, γιατί η μεγάλη τους τέχνη είναι να εστιάζουν πρακτικά και να γλύφουν κάτι ουσιαστικά χρήσιμο...

Ζήλεψα μέχρι και τον ιντερνετικό μου έρωτα σήμερα. Δεν πάμε καλά.......

Ζηλεύω την κοπελίτσα που φόραγε παντελόνι pepe jeans, ρολόι gucci, μπότες burberry και τσάντα pinko όλα μαζί, και όχι το καθένα αγορασμένο σε διαφορετική πενταετία λόγω κόστους.

Ζηλεύω τις γυναίκες που όταν βάζουν κιλά τα παίρνουν όλα στην περιφέρεια με εφέ αμφορέα. Οι φράσεις "πω πω κωράλα" και "πω πω μπουτάρες" υφίστανται και καλά κρατούν. Κανείς όμως δεν έχει αναφωνήσει "πω πω κοιλίτσα, πω πω μπρατσάκια". Και αν κάποιος θέλει να αναφωνήσει τα δεύτερα, τον καλώ να αποκαλυφθεί για να μπορούμε και εμείς οι υπόλοιπες να πάρουμε άφοβα κάνα κιλό χωρίς να νοιώθουμε ότι γίναμε σαν νταβραντισμένα αγοράκια. Επιπλέον, το να κρύψεις τα δυο κιλά που έβαλες στον κώλο είναι εύκολο, τονίζεις τη μέση. Το να κρύψεις τα δυο κιλά που όταν έρχονται κάθονται παντού, λύνεται μόνο με αποκριάτικη στολή ντόμινο.

Ζηλεύω αυτούς που γράφουν στο μπλογκ τους σταθερά και δεν χρειάζεται ανά δίμηνο (οπότε και θυμούνται να γράψουν) να ζητήσουν συγνώμη γιατί χαθήκανε...

ΔΕΝ ΖΗΛΕΥΩ τους γείτονες για ότι ακούγανε διαπασών κατά την διάρκεια συγγραφής του εν λόγω προσωπικού μου shitlist: