Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

Απορία (κανονική απορία, όχι αλληγορικός τίτλος και έτσι)

Ρε παιδιά, ας μου απαντήσει κάποιος που ξέρει. Τι είναι αυτό το google friend connect? Είναι ένας χώρος που είναι μέσα και οι αναγνώστες σου και μπορείτε να μιλάτε και να κάνετε πίτσι-πίτσι; Έχει διαφορά το να είσαι σε κάποιο μπλογκ αναγνώστης από το να συνδέεσαι με google friend connect; Είναι κάτι σαν μπλογκο-msn; Γιατί αν είναι θέλω και εγώ. Και πώς το κάνουμε;
ΥΓ: έκανα μια απόπειρα στο μπλογκ της γαμάει και δέρνει και τώρα η φάτσα μου είναι μπροστά μπροστά στην σελίδα της. Γ+Δ δεν ήθελα να κλέψω τα φώτα της δημοσιότητας, να steal your thunder, απλά το δοκίμασα και δεν ξέρω τι παίζει.

Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

Ταινίες που κατέστρεψαν τον γυναικείο εγκέφαλο


Επέστρεψα. Το προηγούμενο ποστ-κεραυνός, για το οποίο ζητάω τη συγνώμη του αναγνωστικού κοινού λόγω του κάπως χμμμ.... ψιλοσάϊκο-οργισμενο-παθιασμένου χαρακτήρα του, γράφτηκε σε μια σκοτεινή σπηλιά την ώρα που έπαιζα μανιασμένα Μπαχ σε ένα εκκλησιαστικό όργανο φορώντας μια μαύρη κάπα σαν μαθητής της σχολής Χόγκουορτζ, με βλέμμα θολό. Ας βγούμε λοιπόν από την σπηλιά του σκότους δειλά στο φως, με θέμα τις ταινίες που κατέστρεψαν τον γυναικείο εγκέφαλο.

1. Μπρίτζετ Τζόουνς (και τα δύο)

Μου αρέσει η Μπρίτζετ Τζόουνς; Ναι. Την έχω δει δεκάδες φορές; Ναι. Έχω κάνει και εγώ το τεστ "σου ταιρίαζει ο Χιου Γκραντ ή ο Κόλιν Φερθ"; Ναι. Αλλά οκ, ας βάλουμε και λίγο τη λογική μας να δουλέψει για να βρούμε το υπόγειο λάθος μήνυμα. Η Μπρίτζετ είναι μια στρουμπουλή τριαντάρα με μαλλί άχυρο, ψιλοχαζούλα, αδέξια, ακατάστατη, μπεκρού, η δουλειά της είναι κάτι σαν του ρεπόρτερ Τσίλι σε γυναίκα, καταζητούμενη του fashion police, δεν ξέρει να βράζει ούτε αυγό, και στην δεύτερη ταινία αποκτά και ποινικό μητρώο. Και πού είναι το πρόβλημα; Πουθενά. Τώρα έρχεται το πρόβλημα. Στην ποδιά της Μπρίτζετ σφάζονται παλικάρια. Και όχι τυχαία παλικάρια, αλλά δύο από τους ωραιότερους άντρες του Χόλυγουντ. Ο ένας πανέμορφος, ζάμπλουτος, γοητευτικός παρουσιαστής. Ο άλλος πανέμορφος, ζάμπλουτος, γοητευτικός δικηγόρος. Και το μήνυμα είναι: ω εσύ απλή μετριότητα της διπλανής πόρτας, μην συμβιβαστείς με τον τεχνικό που ήρθε να σου φτιάξει η τηλεόραση, ούτε με τον δημόσιο υπάλληλο που σου προξενεύει η ξαδέρφη σου. Μην δεχθείς ίχνος κοιλίτσας και αραίωσης. Ένα εξοχικό στη Λούτσα δεν είναι αρκετό. Ο σικ διευθυντής σου, ο παρουσιαστής του δελτίου ειδήσεων και ο οσκαρούχος ηθοποιός πεθαίνουν να κατεβάσουν τις τεράστιες μπεζ κιλότες σου. Γιατί; Γιατί έχεις καλή ψυχή...
(Εδώ μια μικρή παρένθεση...Έχουμε φάει στη μάπα χιλιάδες ταινίες όπου ο φύτουκλας, άσχημος, άβγαλτος, αδέξιος πρωταγωνιστής ρίχνει μοντέλο-μαζορέτα απλά γιατί στην βραδιά της αποφοίτησης έκανε κάτι πολύ κουλ. Η Μπρίτζετ είναι μια σταγόνα στον ωκεανό μπροστά σε αυτή την αντρική πλύση εγκεφάλου)

2. Pretty woman

Πόρνη που πιάνει της μπότες της με παραμάνα και συναναστρέφεται κοκάκηδες γνωρίζει υπερευαίσθητο χρηματιστή γιάπη, πάνε στην όπερα, κάνουν σεξ πάνω σε ένα πιάνο, και λίγο πριν αυτός μπει στο αεροπλάνο αποφασίζει ότι θέλει να περάσει την ζωή του μαζί της. Ευτυχώς εκεί τελειώνει η ταινία γιατί λίγο μετά θα είχαμε τα εξής : μάνα γιάπη αποκληρώνει γιάπη, γιάπης απολύεται, γιάπης γίνεται πρωτοσέλιδο, σόι γιάπη δεν τον καλεί στο thanks giving, γιάπης τα παίρνει κρανίο, κατηγορεί "αυτή την πουτάνα" για την τροπή της ζωής του, τριγυρνά στους δρόμους τραγουδώντας "ήσουνα τι ήσουνα μια παξιμαδοκλέφτρα", πόρνη δυστυχεί και τρώει ξύλο ότι και να κάνει, σκοτώνονται την ώρα που αυτός οδηγάει πιωμένος το υποθηκευμένο φορτηγάκι τους κάπου στο Κλήβελαντ. Εγώ αυτή τη στιγμή σηκώνω χέρι και δηλώνω με τσαμπουκά ότι έχω κλείσει τον πρίγκηπα Harry της αγγλίας κι αν τολμήσει καμιά μαλάκω να χωθεί θα πιαστούμε ποστίς με ποστίς. Πόσο ρεαλιστικό είναι τώρα αυτό; Δεν είναι κακό να ονειρεύεσαι για να περνάει η ώρα ότι καποια στιγμή θα σκάσει μύτη στην ζωή σου μια εξαιρετική φορολογική δήλωση και θα αγοράσεις στους γονείς σου πισίνα, αλλά η υπερέκθεση σε ταινίες τύπου "να ο σωτήρας μου" έχει δημιουργήσεις χιλιάδες προικοθήρες που ξεφυλλίζουν τα κοσμικά ένθετα ψάχνοντας για εργένηδες. Η μόνη περίπτωση που μπορεί κάτι τέτοιο να συμβεί και να σου σκάσει γόνος οικογενείας-γαλαζοαίματος-λεφτάς είναι να έχεις ολοκληρώσει μια σημαντική θητεία σαν παρουσιάστρια μεσημεριανής ζώνης, δεν ξέρω ακριβώς τι παίζει από ένσημα, ρωτήστε τον Αυτιά.

3. Before sunrise - Before sunset

Δυο γνωρίζονται σε τραίνο, "αγαπιούνται" (και καλά...) και έρχεται το sunrise και φεύγουνε. Στο δεύτερο, καμιά δεκαετία μετά, έρχεται το sunset και φεύγουνε. Πώς να γράψω πώς, με τόση αδρεναλίνη!! Οκ, είναι ωραίες ταινίες, αλλά το υπόγειο καταστροφικό νόημα είναι μακράν πιο ύπουλο από των δυο προηγούμενων. Σε ωθεί στη δημιουργία ενός εξιδανικευμένου απωθημένου που έρχεται αντιμέτωπο με οτιδήποτε αληθινό. Σοβαρά τώρα, πόσο μπορείς να ξενερώσεις με κάποιον πριν φέξει; Δεν έχεις μυρίσει ούτε την πρωινή ανάσα του. Δεν τον έχεις δει να κόβει ατσούμπαλα τα νύχια των ποδιώνε. Δεν έχεις δει μια υποψία καφέ (και δεν μιλάω για το ρόφημα) στο βρακί του. Οπότε ο τύπος με τον οποίο κάπου-κάπως-κάποτε ανταλλάξατε ένα παθιασμένο βλέμμα και είπατε και δυο μπαρούφες είναι ο ιδανικός, ο τέλειος, ο γαμάτος. Είναι η τάπα που κερδίζει και σίγουρα θα τα έκανε όλα σωστά. Ενώ ο έρμος ο καθημερινός κοινός θνητός γκόμενος είναι ένα πλάσμα που ξυπνάει με τσίμπλες, αργεί στα ραντεβού και κάνει λάθη. "Ο τύπος που μου χάρισε ένα εισιτήριο λεωφορείου το 2005 δεν θα ξέχναγε ποτέ τα γενέθλιά μου!!! Θα με είχε βασίλισσα σου λέω, απορώ τι κάνω εγώ μαζί σου!!!"


ΚΑΙ Η ΝΑΥΑΡΧΙΔΑ..................

4. Sex and the City (σειρά, ταινίες, τα πάντα όλα)

Νιώθω διχασμένη τώρα...Έχω δει κάθε επεισόδιο από δεκάδες φορές. Απλά δεν μπορώ να αντισταθώ, παρόλο που εκείνη την ώρα καταλαβαίνω ότι πρόκειται για μια διασκεδαστική αλλά άκρως παραπλανητική μπαρούφα ολκής. Είναι τόσο μεγάλη η καταστροφική δράση αυτής της σειράς στον γυναικείο εγκέφαλο, που θα πρέπει να βάλω και παραγράφους με αρίθμηση για να μην χαθώ στα νοήματα.

α. Carrie και Mr Big
Κάποια μέρα οι δημιουργοί του Sex and the city θα σταθούν μπροστά στον Θεό. Και θα πρέπει να λογοδοτήσουν για ένα και μοναδικό πράγμα. Την φράση "Είμαστε όπως η Carrie και ο Mr Big". Είναι η παγκόσμια νούμερο ένα δικαιολογία για πάσης φύσεως κακές πληγωτικές σχέσεις. Είμαστε όπως η Carrie και ο Mr Big σημαίνει σε ελεύθερη μετάφραση αυτός ο τύπος μου έχει βγάλει την πίστη, με έχει ακυρώσει με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο αλλά τον αγαπώ ακόμα και συνεχίζω γιατί είμαστε αδερφές ψυχές και εύχομαι να το καταλάβει στο ΚΑΠΗ τουλάχιστον, για να πάμε και καμιά εκδρομή στην Τήνο πριν πεθάνουμε.
Μπρονξ..."Ο Bobby-the killer-G πιάστηκε πάλι για κατοχή όπλου, εμπόριο ναρκωτικών και μαστροπεία και μπήκε για έβδομη φορά φυλακή. Αλλά δεν ανησυχώ, ξέρω ότι με αγαπάει γιατί είμαστε όπως η Carrie και ο Mr Big".
Λονδίνο..." Ο James έμεινε πάλι άνεργος γιατί τον πιάσανε να πίνει. Τώρα περιμένω το τρίτο παιδί του και πάλι δεν έχουμε λεφτά να παντρευτούμε. Μπορεί να δουλεύω με την κοιλιά στο στόμα αλλά δεν ανησυχώ, ξέρω ότι με αγαπάει γιατί είμαστε όπως η Carrie και ο Mr Big".
Καμπούλ..."Ο Ali πιστεύει ότι διατηρώ δεσμό με αυτό τον κύριο που πέρασε χτες έξω από την πόρτα μας. Αύριο έχει οριστεί ο λιθοβολισμός μου για τις 2. Αλλά δεν ανησυχώ, θα το μετανιώσει, ξέρω ότι με αγαπάει γιατί είμαστε όπως η Carrie και ο Mr Big".
Σέρρες..."Ο Τάκης με χώρισε για πέμπτη φορά αυτό τον χρόνο. Η μητέρα του του είπε ότι είναι μόλις 38 χρονών και δεν χρειάζεται να ζορίζεται. Όταν έρθει η στιγμή και μεγαλώσει, θα του βρει αυτή κοπέλα από σπίτι. Αλλά δεν ανησυχώ, ξέρω ότι με αγαπάει γιατί είμαστε όπως η Carrie και ο Mr Big".
Συμπέρασμα: όπου ακούς πολλά Carrie και Mr Big αργεί να ξημερώσει...

β. Παπούτσια
Οκ, τα παπούτσια είναι ωραία. Άλλα σε ομορφαίνουν, άλλα σε βολεύουν, άλλα σε ενυπωσιάζουν. Ως εκεί..Στην μετά sex and the city εποχή τα παπούτσια έχουν αναχθεί σε κάτι το θεϊκό. Πώρωση με της μάρκες. Τεστάκια στο facebook ποια γόβα Laboutin είσαι. Φωτογραφίες με παπούτσια. Όνειρα ζωής που αφορούν παπούτσια (!). Ας ηρεμήσουμε λίγο...Παπούτσια είναι, όχι η φιλοσοφική λίθος.

γ. Σαμανθισμός
Σαμανθισμός είναι το κίνημα των "τα σπάω", επιδεικτικά υπερερωτικών, επιδεικτικά υπερανεξάρτητων γυναικών, η αυτοπεποίθησή μου φαίνεται από το διάστημα, είμαι σκληρό καρύδι, κάνω τους άντρες κομπολόι, δεν έκλαψα ποτέ και άλλα τέτοια γραφικά. Απλά δεν με πείθει..Τον ασπάζονται κυρίως πουρέιτζερς που μείνανε ρέστες και κάπως πρέπει να δικαιολογήσουν αυτό το γεγονός με πιο fashion και εύπεπτο τρόπο. Πόσες πραγματικές Σαμάνθες έχω γνωρίσει ως τώρα; Τέσσερις; Τρεις; Δύο; Μία;;;; Βασικά μόνο αυτήν στην τηλεόραση..



Και τώρα κάποια καλά παραδείγματα που αντί να σε χαζέψουν σου ανοίγουν τα μάτια...

Legally blonde
Η Elle, χαρωπή και έξυπνη, αλλά όχι ιδιαίτερα φιλόδοξη κορασίδα με αγαθοσύνη και ροζ ψυχοσύνθεση- έπιπλα-ρουχισμό έχει τον συμφοιτητή και φίλο της Warner κορώνα στο κεφάλι της. Ο Warner πιστεύει ότι μπορεί και καλύτερα σύμφωνα με το πλάνο της ζωής του και η Elle παίρνει πόδι εντελώς έξω από το μπλε (out of the blue). Ας πούμε πως την νιώθω..
Προσπαθώντας αυτή να γίνει το κάτι παραπάνω αρχικά για να ταιριάξει στο πλάνο του, μπαίνει στο Harvard και γίνεται μεγάλη δικηγορέσα. Και της αρέσει..Στην πορεία καταλαβαίνει πως αυτό που νομίζουμε ότι θέλουμε είναι συχνά κάτι λιγότερο από αυτό που όντως μας αξίζει. Η κατάλληλη ταινία για υπερβολικά αγαθιάρες.

Οι γέφυρες του Μάντισον
Μεσήλικη νοικοκυρά που βαριέται γνωρίζει μεσήλικα φωτογράφο (ο άντρας της λείπει βεβαίως βεβαίως...). Και ενώ εδώ θα περίμενε κανείς σύμφωνα με την κινηματογραφική λογική να τα τινάξουν όλα στον αέρα και να τρέξουν προς το ηλιοβασίλεμα παρέα με τα πι τους, γίνεται το εξής κινηματογραφικά παράλογο, αλλά ουσιαστικά λογικό. Ο φωτογράφος φεύγει, ο άντρας της γυρνάει και η ζωή (όση απομένει τέλος πάντων) συνεχίζεται. Η κατάλληλη ταινία για υπερβολικά παρορμητικές.

Ο γάμος του καλύτερού μου φίλου
Τύπισσα μαθαίνει ότι ο κολλητός της παντρεύεται, ξαφνικά θυμάται ότι τον θέλει και αποφασίζει εντελώς εγωιστικά να του χαλάσει τον γάμο. Με τα πολλά, και αφού η νύφη της ρίχνει και ένα χέρι ξύλο, το χωνεύει ότι ο γαμπρός την άλλη θέλει και κάθεται στα αυγά της. Η κατάλληλη ταινία για υπερβολικά εγωίστριες.





Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

"Όχι, δεν χρειάζεται.." ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΤΟ ΛΕΕΙ;;;;;

Όχι, δεν χρειάζεται..Δεν χρειάζεται να διαθέσεις έστω μια ώρα από την μέρα σου. Δεν χρειάζεται να νιώσεις άβολα ούτε για ένα λεπτό παραπάνω. Δεν χρειάζεται να αφήσεις τον άλλο να σου πει ότι έχει να πει, ούτε καν από ευγένεια. Ε λοιπόν χρειάζεται και παραχρειάζεται. Όλη αυτή την οργή που έχω μέσα μου δεν θα τη διοχετεύσω σε τίποτε άλλο. Ούτε στους γύρω μου, ούτε στον επόμενο, ούτε καν στον εαυτό μου. Αφού δεν θέλησες με τον καλό, ήρεμο τρόπο που σου προσφέρθηκε, ίσως γιατί τον έχεις συνηθίσει τόσο πολύ που έχεις πάψει να τον εκτιμάς, δες και τον άσχημο. Το αν χρειάζεται ή όχι δεν είναι δική σου απόφαση για να την πάρεις. Χρειάζεται για μένα. Πάρε λοιπόν λίγη ακόμα τροφή για το υπερεκτιμημένο εγώ σου, αλλά θα είναι η πρώτη φορά που δεν θα σου κάτσει και τόσο καλά στο στομάχι.
Αλλά γιατί περίμενα τόσο; Γιατί έπρεπε να περάσουν ένας χρόνος σχέσης, εφτά μήνες χώρια και δέκα μέρες επανασύνδεσης-παρωδία για να στα πω, χωρίς να με νοιάζει επιτέλους ούτε ίχνος η γνώμη που θα σχηματίσεις ή το αν θα σε στεναχωρήσω; Ίσως γιατί έχει και η αντοχή τα όριά της. Και εδώ που τα λέμε έχεις αρκετά προτερήματα που με κράταγαν στο περίμενε. Ή μάλλον έτσι τα έβλεπα εγώ.
Καταρχήν "με αγαπάς". Ακόμα και εκείνη την ώρα με αγαπούσες. Τόλμησες και το ξεστόμισες την ώρα που με έκανες κομμάτια. Δεν τρελαίνεσαι άδικα με το stand up comedy. Ακολούθησε αυτή την κλίση σου. Εμένα πάντως με έπεισες.
Είσαι πολύ τρυφερό αγόρι. Όλα κι όλα. Όταν σφάζεις το κάνεις πάντα με το γάντι. Ακόμα κι όταν έφευγα από το σπίτι σου, εντελώς καταρρακωμένη, ήθελες να με βοηθήσεις με το παλτό μου. Πάλι καλά που δεν μου έδωσες και τίποτα κουπόνια του σούπερ μάρκετ για να αγοράσω φτηνά τα χαρτομάντιλα. Δεν ήθελες να το δοκιμάσουμε για την δική μου προστασία. Για να μην στεναχωρηθώ. Παρόλα αυτά να κρατάγαμε και την επαφή. Να ερχόμουν στο επισκεπτήριο. Να μου έστελνες φωτογραφίες. Γιατί άραγε; Μήπως για να σου περάσει εσένα και να κάτσει ομαλά η μετάβαση; Όχι φυσικά. Για μένα. Για το καλό μου. Ακόμα και το "όχι δεν χρειάζεται" ήταν άλλη μια απόδειξη τρυφερότητας. Όχι γιατί σου ήταν άβολο. Απλά για το καλό μου. Κοίτα να δεις πόσα πράγματα για το καλό μου..Μυστήριο πράγμα που δεν νιώθω και τόσο καλά...
Είσαι λογικός και ξεκάθαρος. Και δυστυχώς εγώ είμαι "αθεράπευτα ρομαντική" και παράλογη. Δεν το αρνούμαι. Αλλά εγώ τουλάχιστον είμαι έτσι συνέχεια..Έτσι βγήκα. Δεν έχω κουμπάκι on/off για να διαλέγω την λογική ή παράλογη πλευρά κατά βούληση και όπως με συμφέρει. Να ξαναμπαίνεις στην ζωή μου. Να είμαστε μαζί για δυο βδομάδες. Να με αποκαλείς κοπέλα σου (και όχι των δύο βδομάδων). Να με συστήνεις σε φίλους σου τους οποίους δεν με προόριζες να ξαναδώ. Να κάνεις ζήλιες και χαριτωμενιές. Να λες τα κλασσικά μεγάλα φαφλατάδικα λόγια σου. Να βγαίνεις από μόνος σου για καφέ με φίλες μου και να τις διαβεβαιώνεις για τις προθέσεις σου. Να τολμάς να λες ακόμα και στην ίδια την αδερφή μου ότι θα την ξαναδείς (πού άραγε;;; μήπως εννοούσες τυχαία;;;;).
Και ξαφνικά, ώ τι θαύμα!!! Κάποιος επανεφεύρει τη λογική. Κάτσε, γιατί εδώ μιλάμε για ανακάλυψη..Μετά από όλο αυτό το παράλογο χάος, δεν μπορούμε να το δοκιμάσουμε στο φανταρικό. Γιατί απλά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΟ!!! Γιατί ο Μήτσος ο Γκοτζίλας, ο Μπάμπης ο Σουγιάς και ο Τάκης ο Πεταλούδας είπαν ότι δεν τραβάει. Γιατί έτσι είναι. Γιατί έτσι πάει. Έτσι, γιατί περίεργα την είδα κλπ. Ενώ το δυο βδομάδες και μετά κόβεται, χωρίς να αφήνεις καν ένα περιθώριο αλλαγής γνώμης είναι λογικό. Είναι τόσο μαθηματικά λογικό που έχει και δική του συνάρτηση. Την f(otigoustarw)=(oeautoulismou)x. Σίγουρα θα ήταν δύσκολο. Αλλά εδώ είναι το θέμα, πέραν λογικής και παραλόγου. Ότι δεν υπάρχουν δύσκολες σχέσεις. Υπάρχουν μόνο άνθρωποι που δεν θέλουν. Και έχεις αποδείξει περίτρανα ότι μπορείς να τα πας εξίσου σκατά και στα εύκολα. Εγώ ήθελα. Ακριβώς γιατί ΣΕ ήθελα. Και εγώ μάλιστα θα ήμουν και έξω. Θα ήμουν το στήριγμα. Και ξέρεις ότι θα ήμουν άψογη. Αν θες να αποφασίζεις με δυο μέτρα και δυο σταθμά και να χαϊδεύεις τα μούσια σου πωρωμένος από την τετράγωνη λογική με την οποία σε προίκισε η φύση, σκέψου λίγο καλύτερα. Είναι στραβά ο γιαλός ή μήπως στραβά αρμενίζεις;
Όσο για το ξεκάθαρος τι να πω...Η αλήθεια είναι ότι έχεις εξαιρετική άρθρωση. Ως εκεί! Υπάρχει το θα δούμε, το όχι και το ναι. Και όταν παίρνω θα δούμε, αυτό ακριβώς περιμένω και εγώ. Κανένας δεν σου έβαλε το μαχαίρι στο λαιμό μέχρι να μας χωρίσει ο θάνατος. Δεν ήταν ούτε δύσκολο ούτε, προς θεού, παράλογο να θέλω να το συνεχίσω με κάποιον που υποστηρίζει ότι και ο ίδιος με θέλει. Ότι με αγαπάει και κάτι παραπάνω. Όταν σου είπα να αναβάλουμε την απόφαση του φανταρικού δεν γύρισες να μου πεις ότι δεν υφίσταται καν απόφαση. Όταν με έβλεπες να ανοίγομαι δεν μίλησες. Όταν με είδες να ψάχνω εναγωνίως δουλειά στην Αθήνα για να το κάνω πιο εύκολο για μας δεν είπες τίποτα. Όταν με έβλεπες να ξεφτιλίζομαι κυριολεκτικά την ώρα που οι φίλες σου μου έδιναν συμβουλές για τις άδειες δεν είπες τίποτα. Με άφησες να ελπίζω άδικα ότι είσαι εκεί και το εννοείς. Ότι δεν γύρισες για να κάνεις την ντόλτσε βίτα σου. Ότι "δοκιμάζουμε και όπως βγει" σημαίνει όντως δοκιμάζουμε, και όχι προαποφασίζουμε. Ήθελα και εγώ τον χρόνο μου. Για αυτό δεν το έθιξα από την αρχή. Και τελικά είδα ότι μπορώ να είμαι καλά μαζί σου. Γιατί όταν γύρισες μου έδωσες μεγάλη επιρροή. Μου έδωσες την δύναμη να σε πληγώσω όσο δεν μπορείς να φανταστείς. Έστω και για δυο βδομάδες. Δεν θέλησα ούτε στιγμή να σε εκδικηθώ, αλλά να δοκιμάσω σε νέα βάση. Το λάθος για το οποίο με κατηγορείς είναι ότι πίστεψα σε σένα, αντί να δώσω μια επιπόλαιη αρνητική απάντηση. Και αυτό δεν είναι αθεράπευτος ρομαντισμός. Είναι σεβασμός στα θέλω μου και αισιοδοξία. Και δεν είναι καν λάθη..
Με έχεις κουράσει πάρα πολύ. Δεν έφυγα για να χαλάσω τις τελευταίες μέρες σου. Άλλωστε για δυο βδομάδες δεν με ήθελες; Τι δύο, τι μια..Μικρή διαφορά για σένα. Αλλά για μένα τεράστια διαφορά που μου μαύρισες την ψυχή για άλλη μια φορά. Έχω κουραστεί να σε συγχωρώ κάθε ρημαδοφορά που δεν ξέρεις τι θέλεις. Έχω κουραστεί κάθε φορά να σκέφτομαι ότι δεν είσαι κακός, απλά λίγο μπερδεμένος. Ότι περνάς μια φάση. Φάση με τον στρατό, φάση με το μεταπτυχιακό, λες και ο κόσμος θα πρέπει να σταματήσει να γυρίζει για να επιτρέψεις στον εαυτό σου να ζήσει και να νιώσει.
Τελικά χρειαζόταν να γίνει κι αυτό. Για να σταματήσω να σε συγχωρώ πλέον. Για να καταλάβω ότι αξίζω και μπορώ και καλύτερα. Και να σταματήσω να τρέφω ελπίδες ότι κάποια μέρα, κάπως, θα είμαστε καλά μαζί. Ότι είσαι για μένα. Το περίεργο είναι ότι ούτε καν μου λείπεις. Δεν περίμενα ποτέ ότι κάποτε θα νιώσω τέτοια οργή και αηδία που θα πάψει να μου λείπει κάποιος τον οποίο μέχρι πριν λίγες μέρες κράταγα από το χέρι και πίστευα ότι είχα τον κόσμο όλο. Λυπάμαι όμως τον εαυτό μου. Γιατί έχασα 393 + 10 = 403 μέρες από την ζωή μου αγαπώντας κάτι λιγοστό και μέτριο. Λυπάμαι όμως περισσότερο εσένα, γιατί έχασες έναν άνθρωπο με Α κεφαλαίο που σε αγάπησε ειλικρινά. Εγώ 403 μέρες θα ξαναβρώ. Αλλά εσύ γυναίκα, φίλη, ερωμένη σαν εμένα όχι. Τώρα λοιπόν που θα πας στρατό, κάποια στιγμή θα διαλυθούν οι φαντασιώσεις σου ότι είσαι στο Ιράκ με βόμβες να σκάνε τριγύρω. Και θα έχεις τόσο ελεύθερο χρόνο που θα φτάνει όχι για ένα, αλλά για εκατό τηλεφωνήματα. Στις άδειες θα πηδάς άψυχα τα κήτη με τα οποία σε προμηθεύει ο φιλικός σου περίγυρος. Και κάπου ανάμεσα στις κενές σου ώρες και τα κήτη θα χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο. Και το ξέρω. Και εσύ το ξέρεις.
Αλλά τότε "όχι, δεν χρειάζεται"..

Just tell me what you've got to say to me
I've been waiting for so long to hear the truth
It comes as no surprise at all you see
So cut the crap and tell me that we're through

Now I know your heart, I know your mind
You don't even know you're bein' unkind
So much for all your highbrow Marxist ways
Just use me up and then you walk away
Boy, you can't play me that way

Well I guess what you say is true
I could never be the right kind of girl for you

I could never be your woman
I could never be your woman
I could never be your woman
I could never be your woman

When I saw my best friend yesterday
She said she never liked you from the start
Well me, I wish that I could claim the same
But you always knew you held my heart

And you're such a charming, handsome man
Now I think I finally understand
Is it in your genes, I don't know
But I'll soon find out, that's for sure
Why did you play me this way

Well I guess what you say is true
I could never be the right kind of girl for you

I could never be your woman
I could never be your woman
I could never be your woman
I could never be your woman

Well I guess what they say is true
I could never spend my life with a man like you

I could never be your woman
I could never be your woman
I could never be your woman
I could never be your woman


Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

ΛΕΠΑ: a man of honour vs Μεγάλος Παπάρας

Χαράματα. Δεν μπόρεσα να κοιμηθώ. Κάπου μακριά ακούγεται ένα βιολί που κλαίει. Η πρώτη καλημέρα ενός αγουροξυπνημένου αηδονιού. Τ' αηδόνια δεν σ' αφήνουνε να κοιμηθείς στις Πλάτρες. Το μηδέν σου με σφαδάζει. Η υπόνοια του μπεζ, ο δισταγμός του σομόν..
Η στιγμιαία απόπειρά μου για τη δημιουργία ενός σοβαρού-ποιητικού μπλογκ πήγε εξαρχής άπατη μόνο και μόνο από την παρουσία του Λεπά πάνω από τα αηδόνια, τα μπεζ και τα σομόν. Η αλήθεια είναι ότι όντως δεν κοιμήθηκα. Έχω άγχος για την αυριανή μέρα. Και καούρες στο στομάχι. Και σπυράκια που έχω να δω από το γυμνάσιο. Μου μαλακίζεται η περίοδος. Σε τηλεοπτικά δεδομένα είμαι σφαίρα έτοιμη για το Νησί. Κάπου μεταξύ νύστας και ξαγρύπνιας, παρακολούθησης τελεμάρκετινγκ και ντοκυμαντέρ, διλημάτων καφέ ή χαμομηλιού, youtube ή you(....knowwhat), κατάλαβα ότι οι πιθανότητές μου να κοιμηθώ ήταν πλέον ελάχιστες. Η τελευταία μου ελπίδα ήταν να πάω στο happy place μου μπας και ηρεμίσω. Το happy place έχει ροζέ ουρανό, μυρίζει τσουρέκι, χνουδωτά πλασματάκια κάνουν ζουζουνιές και εκεί, πάνω στις ζουζουνιές, (γιατί ακόμα και στο ιδεατό σκάνε ασχετίλες στο μυαλό) βγαίνει το μεγαλύτερο ζουζούνι. Το πιο τσαχπίνικο-σκαμπρόζικο, το ωραιότερο πλά-ζε-μα του κό-ζε-μου, ο Λεπά.
Τί να πρωτοπείς; Για το χαμόγελο ξωτικού - μόλις έκανα αταξίες; Αυτό το ανεπαίσθητο κάτι από κατσαρίδα; Για την κίνηση από χυτό μέταλλο κάθε που σηκώνει το μικρόφωνο στον αέρα για ένα μιλλισεκόντ, ίσα για να σε μαγνητίσει; Για την μικρή παύση που αφήνει ανάμεσα στις συλλαβές εκτινάσσοντας την αγωνία στα ύψη; Σοβαρά τώρα. Τον πάω τον Λεπά. Μεγάλη απώλεια από το just the two of us χθες. Σε αντίθεση με τους χίλιους δυο, κουλτουριάρηδες και digital fm, έντεχνους και λαϊκούς, είναι ο μόνος που τολμά να μην παίρνει τον εαυτό του και πολύ στα σοβαρά. Χωρίς το επιτηδευμένο του και καλά cool που προσπαθεί να δείξει άνετος, αλλά την βλέπεις την αγωνία στο μάτι μην κάνει κάτι στραβά και τα ακούσει μετά από τον μάνατζερ. Χωρίς την πίεση του να φανεί ότι νεανίζει. Φαντάσου τώρα πενηνταφεύγα τραγουδιστή να γυρίζει βιντεοκλίπ που να υποδύεται χαρακτήρα videogame με ζωές, αποστολές και απ'όλα (μαγικά χαλιά). Στα 80's, πάνω στις μεγάλες επιτυχίες είχε βγάλει μέχρι και άρωμα. Το όνομα αυτού "le pa". Με γαλλικό αξάν. Όχι πες μου. Πόσο πιο μπροστά;; Κι όμως γίνεται.. Σπάνιο εύρημα που μπορείτε να δείτε ολόκληρο μόνο στο τηλεάστυ, μεγάλες ώρες, και εννοείται κατά τύχη. Αν το φεγγάρι είναι ολόγιομο και έχεις αγνή ψυχή, μπορεί να ανοίξεις την τηλεόραση και να πετύχεις την τηλεταινία "24 ώρες με έναν σταρ". Πρωταγωνιστεί ο Λεπά και υποδύεται τον εαυτό του. Συλλεκτικό κομμάτι..

Και από τον man of honour περνάμε στον man of dishonour...Δεν λέμε ονόματα, δεν κάνουμε χαρακτηρισμούς, δεν βρίζουμε εδώ, απλά και μόνο για να συννενούμαστε ας τον πούμε Μεγάλο Παπάρα.. Εν συντομία ΜιΠι. Ο ΜιΠι ξεκίνησε σαν μια ενδιαφέρουσα γνωριμία χωρίς πολλές δεσμεύσεις. Και οι δύο με κάποια συναισθηματικά μπαγκάζια από τις προηγούμενες σχέσεις μας, τα μιλήσαμε τα συμφωνήσαμε να μείνει το πράγμα ως έχει. Όμορφα πράγματα, κανονισμένα νοικοκυρεμένα. Ώσπου κάποια στιγμή έκανε το λάθος των λαθών σε αυτές τις περιπτώσεις. Το γνωστό "Εγώ δεν θέλω σχέση, αλλά θέλω να θες εσύ. Γιατί; Γιατί έτσι!!!". Ποτ πουρί από πούστικες μεθόδους:
-Εδώ πρωτοφιλιθήκαμε. Θυμάσαιιιιιι;;;;
-Να σου κρατάω το χέρι;
-Έλα να δούμε αγγαλίτσα τηλεόραση....
-Μόνο εσύ με κάνεις και νιώθω έτσι..
-Την επόμενη φορά που θα βγούμε θα πάμε εκεί. Και εκεί. Και εκεί (όλο το αθηνόραμα αράδιασε)
Τα όμορφη, σέξυ, ενδιαφέρουσα κλπ εννοείται πως περιλαμβάνονται στο στάνταρ πακέτο ψηστήρι και δεν τα μετράς καν..Μυστήρια η ψυχολογία του ανδρός..Αν δεν είχε ήδη συμβεί το τετελεσμένο, κάτι θα υποψιαζόμουνα για τις περίεργες γλύκες. Αλλά κάποια στιγμή μπαίνεις και στη διαδικασία να σκεφτείς..Βρε λες;;; Μήπως να το δούμε αλλιώς τελικά;; Και εδώ συμβαίνει το μεγάλο παράδοξο. Απορώ πώς Λιακόπουλος και Χαρδαβέλας δεν το έχουν ερευνήσει ακόμα. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς λειτουργεί. Ίσως να τους έρχεται με ειδοποίηση στο κινητό. Μπορεί να τους εμφανίζονται περίεργα σημάδια στους τοίχους. Ίσως το ανδρικό ένστικτο είναι το πιο υποεκτιμημένο πράγμα στη γη. Ακριβώς τη μέρα (όχι τον μήνα, ούτε καν την βδομάδα) που θα κάνεις την πρώτη σου συναισθηματική σκέψη για κάποιον, αυτός το διαισθάνεται. Και αναλόγως των προθέσεων μένει ή φεύγει. Είναι εκνευριστικά ακριβές. Δεν παρεκλίνει ούτε εικοσιτετράωρο. Και συνήθως δεν έχει καν αφορμή. Μπορεί να μην επικοινωνήσεις καθόλου μαζί του, δεν έχει καμία σημασία. Απλά την επόμενη μέρα κάτι θα του τύχει. Την μεθεπόμενη θα του ψοφήσει ο φέρμπυ και για καμιά βδομάδα το κινητό του θα έχει πρόβλημα.
Ως εδώ καλά. Μια συνηθισμένη μικρή ιστορία που απλά δεν έκατσε. Έστω και με την αισθηματική παγίδα πριν την εξαφάνιση. Δεν βαριέσαι..Είναι σαν να συγκρίνεις την εγχείρηση ανοιχτής καρδίας (άσχημος χωρισμός την άνοιξη) με το βγάλσιμο μιας παρανυχίδας. Τι είναι λοιπόν αυτό που καθιστά αυτό τον τύπο Μεγάλο Παπάρα;
Ε λοιπόν το συγκεκριμένο άτομο δεν είχε απλά ένα μικρό συναισθηματικό μπαγκάζι. Είχε ολόκληρη την παραγωγή delsey και samsonite μαζί. Είναι δε τόσο μεγάλο το μπαγκάζι που όχι μόνο έγινε επανασύνδεση, αλλά το παντρεύεται κιόλας..Να ναι καλά το facebook και η ανυποψίαστη μέλλουσα νύφη με το ανοιχτό της προφίλ. Αν δεν ήμουν αυτό που είμαι θα της έστελνα άνετα mail: "Μήπως έχασε πρόσφατα ο γαμπρός τη βέρα του; Κάπου βρίσκει το ταμπόν μου". Παρεπιπτόντως ο ΜιΠι επικοινωνεί πλέον. Εγώ εννοείται πως όχι, για τους προφανείς ηθικούς λόγους.
Παπάρας λοιπόν..Όχι τόσο για μένα, που δεν με είχε και κάτι, αλλά για την κοπέλα. Τι να πεις...Αφερέγγυος...

Ας ακούσουμε το αντίθετο παράδειγμα και κάντε μου όλοι μια ομορφιά μυστήρια πλάσματα...!!!!