Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010

Γουστάρω να χορεύω (με τους αστέρες)

Ίσως θα ήταν καλό να κάνω πρώτα μια εισαγωγή για το τηλεοπτικό μου γίγνεσθαι. Πώς να περιγράψεις μια πορεία τελειωμένου τηλεορασάκια με βαρέα και ανθυγιεινά (δηλαδή βραδυνές ώρες και ειδίκευση τελεμάρκετινγκ) μέσα σε ένα ποστ; Ακόμα και τις ταινίες προτιμώ να τις βλέπω στην τηλεόραση. Δεν ξέρω, ίσως κάποτε να το επιχειρήσω να περιγράψω αυτή την πορεία ετών. Δίνοντας πάντα την προειδοποίηση στον κάθε "εγώ δεν βλέπω τηλεόραση" τύπο να μην συνεχίζει να διαβάζει για ποταπά θεάματα που αποβλακώνουν τις μάζες.

Το νέο μου κόλλημα είναι (ή μάλλον ήταν) το dancing with the stars. Κάθε Κυριακή στις 9 καθόμουν στην κλασσική μου θέση στην πολυθρόνα με θρησκευτική ευλάβεια. Εδώ μιλάμε για κανονική ιεροτελεστία. Το τι εξόδους, βολτούλες, ραντεβού έχω φτύσει για να κάτσω να δω dancing δεν λέγεται. Έπαιρνα θέση με μια φρέσκια πορτοκαλάδα σούπερ βιταμίνες στο χέρι, γιατί φυσικά μετά θα χόρευα και γω. Μόνη μου. Ή με την σφουγγαρίστρα. Δεν βαριέσαι...

Αυτή η εκπομπή που με κράτησε τόσες Κυριακές, και με σήκωνε και μάλιστα για να χορέψω (δύσκολο με την διάθεση που είχα, πιστέψτε με!) αξίζει ένα review, ένα rest in peace, ένα αφιέρωμα τέλος πάντων! Ας ξεκινήσουμε με παρουσιάστρια και κριτική επιτροπή (η οποία εδώ που τα λέμε ήταν και το ζουμί της υπόθεσης..)

Ζέτα Μακρυπούλια

Τη συμπαθώ την Μακρυπούλια (επιφωνήματα έκπληξης από όσους με ξέρουν ήδη - it's not a pasxalitsa thing to do). Έχει όλα τα στοιχεία της καλής παρουσιάστριας: αξιοπρεπής, λαμπερή σαν λάμπα κατοστάρα, δεν πέταγε κοτσάνες (αυτό ήταν για σένα Βίκυ Καγιά), συμπαθής στο κοινό και τους παίχτες (αυτό ήταν για σένα Τατιάνα Στεφανίδου).
Δεν μου το βγάζετε όμως από το μυαλό ότι τις νύχτες κοιμάται και ονειρεύεται να παίξει την Βουγιουκλάκη σε ταινία. Ίσως ήταν ο άνθρωπος πίσω από την επιλογή της Παπουτσάκη στο "Έχω ένα μυστικό" μόνο και μόνο για να υπάρχει ένα πααααρα πολύ κακό μέτρο σύγκρισης όταν θα κάνει το μεγάλο ντου. Κάθε της εμφάνιση στην εκπομπή ήταν ένας ενδυματολογικός φόρος τιμής στις Διπλοπενιές και Το πιο λαμπρό αστέρι. Το μόνο που έλειπε ήταν το αξεσουάρ "τεράστιο λουλούδι" στην κορυφή του κεφαλιού. Και οι παίχτες ντυμένοι ναυτάκια, λαχειοπώλες και σοβατζήδες να χορεύουν χασάπικο υπό τους ήχους του "Μάτια βουρκωμένα".

Φωκάς Ευαγγελινός

Φατσούλα που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε είδη μπεμπέ, σαλιάρες, κουδουνίστρες, παγουρίνο και μπαλόνια. Αυτά. Τον βαριέμαι λίγο..










Γκαλένα Δελίκοβα

Μπορεί κάποιο βράδυ να πραγματοποιηθεί το παιδικό μου όνειρο και να ανακαλύψω ότι το αρκουδάκι μου έχει ψυχή. Δεν νομίζω ότι θα συμβεί το ίδιο και με την Γκαλένα. Κάθε φορά που εμφανιζόταν στην οθόνη ένιωθα ένα ψύχος να διαπερνά το σώμα μου. Δεν θα πω άλλα για αυτήν. Φοβάμαι ότι αν γυρίσω πίσω μου θα την δω στη γωνία έτοιμη να με κατασπαράξει με τα γιγαντιαία δόντια της. Θα μπορούσε να υποδυθεί άνετα τον Δράκουλα των Καρπαθίων.


Αλέξης Κωστάλας

Και εκεί που λες να μια αξιοπρεπής παρουσία που θα μας μιλήσει για διπλά λιφτ και τριπλά άξελ (ρόουζ;;; ιδέα δεν έχω..), για τους κήπους της Βιέννης, τη σκάλα του Μιλάνο και άλλα τέτοια που θα μας δώσουν ένα αέρα αρχοντικό μέσα στην κρίση, μας βγήκε τρελό πονηροπιτάκι.
Έχω να δω τόσο σεξουαλικό υπονοούμενο μαζεμένο από την εποχή που έγραφε @$^#%$&*&^*$ (άστο αυτό καλύτερα!!!) Πραγματικά πιστεύω ότι ο Κωστάλας σε κάθε εκπομπή αυνανίζονταν κρυφά κάτω από το γραφείο των κριτών. Ίσως για αυτό η Γκαλένα είχε αυτό ύφος το απόμακρο. Για να μην του δώσει θάρρος. Το μεγάλο event του τελικού πίστευα ότι θα ήταν να την βγάλει έξω και να αρχίσει να την κοπανάει από δω κι από κει. Ή να βγει να χωρέψει relax, don't do it με κίνκυ κοστούμι. Από τον Λάτσιο το περιμέναμε, από τον Κωστάλα μας βγήκε. Ήταν αναμφίβολα η μεγάλη έκπληξη.

Γιάννης Λάτσιος

Το σκέφτηκα πολύ τι εικόνα θα βάλω στον Λάτσιο. Έψαχνα κάτι κουλ. Ο Μπρους Γουίλις είναι αυτό που αυτόματα σχηματίζεται στο μυαλό μου όταν σκέφτομαι ή προφέρω για οποιοδήποτε λόγο τη λέξη κουλ. Ο Λάτσιος έχει πιάσει όλο το νόημα του κούλνες. Μιλάει ήρεμα και αργά, με παύσεις, για να δημιουργήσει την αίσθηση ότι θα πει κάτι αφόρητα γαμάτο. Μπορεί να πει την μεγαλύτερη κοτσάνα του αιώνα (βλέπε κάτι "απελευθερώθηκες απο τον εαυτό σου" που έλεγε ώρες ώρες) αλλά ξέρει να το πασάρει. Θα πάρει πρώτα αυτό το ύφος "έχω την απέραντη γνώση των πάντων" και μετά θα σιωπήσει. Τόσο ώστε μετά να θες εσύ να τον ακούσεις.
Ο Λάτσιος έδωσε άλλο νόημα στην μετά το διαζύγιο εκδίκηση. Απλά ανέβασε το θέμα σε άλλα επίπεδα. Υπάρχει χειρότερο πράγμα για την άλλοτε βασίλισσα της τηλεόρασης από το να βλέπει τον πρώην άντρα της σε όποιο κανάλι και να ανοίξει; Πιο πολύ και από την ίδια; Αυτό κι αν είναι κουλ!!!

Και ας περάσουμε στους παίχτες! Εντάξει, δεν θα τους πιάσουμε και όλους γιατί μερικοί εδώ που τα λέμε πέρασαν και δεν άγγιξαν.

Ευγενία Μανωλίδου
Δεν θα κάτσω να κάνω ανάλυση της ψυχοσύνθεσής της, γιατί αφενός την έχουμε φάει στη μάπα και αφετέρου φοβάμαι ότι μπορεί να χαθώ σε αυτό τον λαβύρινθο μεγαλομανίας, έπαρσης και δήθεν ταπεινοφροσύνης. Να, αυτό είναι που κυρίως με ενοχλεί. Η δήθεν ταπεινοφροσύνη. "Αυτή τη βδομάδα κουράστηκα, χτύπησα, πόνεσα, έπαθα κατάθλιψη, υπερκόπωση, ποδάγρα, δισκοπάθεια, μου ψόφησε ο Φέρμπυ, αλλά τι να κάνουμε, ελπίζουμε.." Και βγαίνει μετά και σαρώνει. Μπα γαμώ την γκρίνια σου!!! Βγες και σάρωσε, αλλά δεν είναι ανάγκη να μας περιγράψεις την προσωπική σου οδύσσεια, ούτε να μας πεις ότι δεν σε νοιάζει κιόλας και πας για το χαβαλέ. Το ύφος του αρπαχτικού δεν κρύβεται. Σεβασμός όμως στο κορμί. Η αλήθεια να λέγεται.

Μιχάλης Ζαμπίδης
Ποιον είπες κοντό ρε;;; Ποιον είπες κοντό;;
.....Ξύλο.....
.....Ξύλο.....
.....Ξύλο.....
Έτσι ξηγιούνται οι κοντοί. Ο Ζαμπίδης μας έκανε περήφανους.

Σταμάτης Γαρδέλης
Εντάξει, είναι στο απυρόβλητο. Είναι η απόλυτη καλτ φιγούρα "με λένε Σταμάτη, σε λένε Σοφία". Σοβαρά όμως, τι τρέχει με αυτό τον τύπο; Γιατί έχει μονίμως αυτό το "the truth is out there" με ολίγον "i see dead people" ύφος; Δεν ξέρω αν παρατηρήσατε αυτό το χάσιμο στο μάτι, το απλανές, το απόκοσμο. Ανησυχώ για τον Σταμάτη. Πολύ ανησυχώ..

Φωτεινή Πιπιλή
Όχι, δεν τσιμπάω. Αν θέλανε κάτι σε γέρικο ας φέρνανε μια Ζωζώ Σαπουντζάκη που μπορεί να χόρευε κιόλας. Η Πιπιλή απλά δεν χόρευε. Χαρωπά τα δυο μου χέρια να χτυπώ έκανε.. Εντελώς αθέμιτος ανταγωνισμός για τους υπόλοιπους.

Πατρίτσια Περιστέρη
Κακομαθημένο μη μου άπτου μυξοπάρθενο. Τέλος.

Έρρικα Πρεζεράκου + παρτενέρ
Το αντίθετο του Πατρίτσια Περιστέρη. Ο γυναικείος πληθυσμός χωρίζεται σε δύο κατηγορίες. Τις παιδούλες και τις γυναίκες. Είναι προφανές ότι προτιμώ τις δεύτερες!
Παρτενέρ: βρήκαμε το νόθο του Νίκολας Κέιτζ.

Σάββας Πούμπουρας
Ο Σάββας είναι κάτι που πλησιάζει πολύ το σεξ. Μετά την εμφάνιση του Σάββα άναβα (ωχ, ωραία έκατσε η ομοιοκαταληξία!) ασυναίσθητα τσιγάρο! Σάββα - άναβα!!!

Ματθίλδη Μαγγίρα + παρτενέρ
Κρίμα κι άδικο για τη Μαγγίρα! Εντάξει, ώρες ώρες μπορεί να μην παλευότανε λόγω υπερκινητικότητας, ήτανε σαν να βλέπεις ταινία του Αγγελόπουλου έχοντας πιεί δέκα εσπρέσσο, αλλά κατά τη γνώμη μου χόρευε καλύτερα από όλους.
Τι να πεις για τον παρτενέρ!! Ούτε ο μεγαλύτερος παρανοϊκός γενετιστής όλων των εποχών δεν θα μπορούσε να κάνει τελειότερη μίξη γονιδίων ανθρώπου και ρέγγας. Είναι φτιαγμένος από το υλικό που φτιάχνονται οι μασκότ. Ανυπομονώ να βγει σε κουκλάκι.

Άντε και του χρόνου!!!
Λαϊκή απαίτηση! Του χρόνου θέλουμε Τζόρβα στο dancing! Και στο top chef. Και στο σπίτι απ' την αρχή. Και στο έχεις γράμμα. Και στο Κυριακή στο χωριό. Και στα δελτία καιρού. Και στο αρχονταρίκι. Και...και...και....

Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010

Αγιασμός

Καλωσήρθατε!

Αυτό είναι προφανώς το νέο μου blog! Καλωσορίζω τους φίλους από athensvoice, τους πάμπολους πλέον μετανάστες απο athensvoice που ήρθαν στο blogspot με ένα κομμάτι μυτζήθρα και την ευχή της μάνας τους για να βρουν μια καλύτερη τύχη (φαντάσου το με ασπρόμαυρη εικόνα και ένα βιολί που κλαίει) και γενικά όποιον είδε φως και μπήκε (γιατί όλοι κάπως έτσι ξεκινήσαμε..)

Μπορείτε να δείτε όλα τα παλιά μου κείμενα εδώ http://blogs.athensvoice.gr/pasxalitsa/

Θα συνεχίσουμε με μια σεμνή τελετή αγιασμού για το νέο blog για να στεριώσει. Να είναι οι ρυθμίσεις σωστές, οι αναγνώστες πάνω από 10, τα ποστ μεγάλα και να καταλάβω τι μπορώ να κάνω με αυτή την επιλογή "αύξηση κερδών" η οποία κάθε φορά μου τραβά βασανιστικά την προσοχή λόγω χαρακτήρα.

Τον αγιασμό θα τελέσει ένα πρόσωπο των ημερών και θα κυρήξει την έναρξη του νέου blog. Δώσε το σύνθημα!!!




ΠΑΡΕ ΠΑΘΑ!!!
Ωωω! Κέφι, πάρτυ, χαμός! Το μπλογκ ξεκίνησε! Μετά την πάσα της πιο γελοίας φάτσας ever μπορώ να ξεκινήσω να γράφω το πρώτο μου ποστ. Καλή αρχή!